Η Χημεία του Έρωτα

• Ο έρωτας έχει τρεις φάσεις και σε κάθε φάση συμμετέχουν διαφορετικές ορμόνες.
• Οι χημικές διαδικασίες που συμβαίνουν στον εγκέφαλο μας όταν ερωτευόμαστε έχουν πολλές ομοιότητες με αυτές που συμβαίνουν όταν πάσχουμε από κάποιο ψυχικό νόσημα.
• Όταν μας έλκει κάποιος μπορεί στην πραγματικότητα να μας «αρέσουν» τα γονίδια του..
• Η μυρωδιά παίζει σημαντικό ρόλο καθώς μας κάνει σεξουαλικά επιθυμητούς. Μας αρέσει συνήθως η εμφάνιση και η μυρωδιά των ανθρώπων που μοιάζουν με αυτές των γονιών μας.
• Η επιστήμη μπορεί να βοηθήσει να προσδιοριστεί το αν μια σχέση θα κρατήσει. 

 Τα χημικά του έρωτα

Κόκκινα μάγουλα, ταχυπαλμία και ιδρωμένα  χέρια είναι μερικά από τα σημάδια που μπορούν να προδώσουν ότι είμαστε ερωτευμένοι.  Όμως μέσα στον οργανισμό μας υπάρχουν συγκεκριμένες χημικές αντιδράσεις που ο έρωτας έχει "πυροδοτήσει" με τα βέλη του. Όσον αφορά στον έρωτα είναι σαν να είμαστε στο έλεος της βιοχημείας μας. Μια από τις πιο γνωστές επιστήμονες στον τομέα αυτό είναι η Έλεν Φίσερ του Πανεπιστημίου Rutgers στο New Jersey. Προτείνει ότι ερωτευόμαστε σε τρεις φάσεις ή τρία στάδια σε καθένα από τα οποία συμμετέχουν διαφορετικές χημικές ουσίες.  

Σταδιο 1:Πόθος 

Ο πόθος καθοδηγείται από τις ορμόνες των φύλων: τεστοστερόνη και οιστρογόνα. Η τεστοστερόνη δεν ευθύνεται μόνο για την επιθυμία των ανδρών. Παίζει επίσης μεγάλο ρόλο και στην επιθυμία των γυναικών. Αυτές είναι οι ορμόνες που όπως λέει και η Έλεν Φίσερ « ...σε κάνουν να βγαίνεις έξω ψάχνοντας για το ταίρι σου!». 

Στάδιο 2: Έλξη 

Αυτή είναι το στάδιο του πραγματικού ερωτοχτυπήματος. Όταν οι άνθρωποι ερωτεύονται δεν μπορούν να σκεφτούν τίποτα άλλο. Μπορεί να χάσουν την όρεξη ή ακόμη και τον ύπνο τους προτιμώντας να μένουν άγρυπνοι σκεπτόμενοι τον νέο  τους ταίρι.   

 Σε αυτό το στάδιο μία ομάδα νευροδιαβιβαστών που καλούνται μονοαμίνες παίζουν σημαντικό ρόλο:

•  Ντοπαμίνη - Ενεργοποιείται και από την νικοτίνη  και προκαλεί ευφορία

• Νορεπινεφρίνη ή αδρεναλίνη - Είναι αυτή που μας κάνει να ιδρώνουμε και να έχουμε ταχυπαλμία. 

• Σεροτονίνη - Πρόκειται για μια από τις σημαντικές χημικές ουσίες του έρωτα που όταν εκκρίνεται σε υπερβολικό βαθμό μας κάνει προσωρινά "τρελλούς" από έρωτα.

Στάδιο 3: Αφοσίωση

Πρόκειται για το επόμενο στάδιο αν η σχέση πρόκειται να κρατήσει. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να μείνουν στο στάδιο της έλξης για πάντα, γιατί δεν θα μπορούσαν ποτέ να ασχοληθούν με κάτι άλλο εκτός από τον έρωτα τους. Η αφοσίωση είναι μια μακροχρόνια δέσμευση, είναι ο δεσμός που κρατά τα ζευγάρια μαζί και τους ωθεί στη δημιουργία οικογένειας. Σημαντικές σε αυτό το στάδιο είναι δύο ορμόνες που εκκρίνονται από το νευρικό σύστημα και φαίνονται να παίζουν μεγάλο ρόλο και στις κοινωνικές δεσμεύσεις..

Οξυτοκίνη – Αυτή παράγεται από τον υποθάλαμο κατά τη γέννηση ενός παιδιού και βοηθά το στήθος να παράγει γάλα. Επίσης είναι υπεύθυνη για το στενό δεσμό μητέρας βρέφους. Απεκκρίνεται επίσης και κατά τη διάρκεια του οργασμού και πιστεύεται ότι ενισχύει τη δεσμό μεταξύ ενός ζευγαριού μέσα από τη σεξουαλική συνεύρεση.

Βασοπρεσίνη – Μια άλλη σπουδαία χημική ουσία που συναντάται σε αυτό το στάδιο.  Είναι ρυθμιστής της λειτουργίας των νεφρών που όπως έχει βρεθεί από πειράματα σε αρουραίους παίζει σημαντικό ρόλο στη δέσμευση. Πιο  συγκεκριμενα μετά το ζευγάρωμα οι αρουραίοι απελευθερώνουν ποσότητες οξυτοκίνης και βασοπρεσίνης που θεωρείται ότι ισχυροποιούν το μεταξύ τους δεσμό. Όταν όμως τους χορηγήθηκε  ένα φάρμακο που μείωνε τα επίπεδα της βασοπρεσίνης τότε σιγά σιγά η σχέση με το ταίρι τους χειροτέρευε και τελικά έχασαν την αφοσίωση τους και το ενδιαφέρον τους. 

Ο ρόλος των γονιδίων

Όταν πρόκειται να επιλέξουμε ταίρι το κάνουμε συνειδητά ή ασυνείδητα; Οι ερευνητές που μελετούν το φαινόμενο του έρωτα προσπαθούν με βάση τη θεωρία της εξέλιξης να εξηγήσουν πώς οι άνθρωποι επιλέγουν τους συντρόφους τους. Εξελικτικά είναι προς όφελος του ανθρώπινου είδους όταν ζευγαρώνουμε με άτομα που έχουν τα καλύτερα δυνατά γονίδια. Αυτά θα τα κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας που θα είναι υγιή και δυνατά και τα παιδιά μας με τη σειρά τους στα δικά τους παιδιά κ.ο.κ, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η διαιώνιση του είδους.

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία όταν βγαίνουμε με έναν υποψήφιο σύντροφο υποσυνείδητα κοιτάζουμε αν θα θέλαμε τα παιδιά μας να έχουν τα γονίδια του. Υπάρχουν δύο τρόποι που το κάνουμε αυτό και είναι υπό μελέτη. Ο ένας είναι οι φερομόνες- άοσμες χημικές ουσίες- που ενώ έχει μελετηθεί ο ρόλος τους κατά το ζευγάρωμα άλλων θηλαστικών, δεν έχουν γίνει αρκετές έρευνες στους ανθρώπους. Ο άλλος και περισσότερος προφανής είναι η εμφάνιση, μια και μπορεί μας δώσει αμέσως κάποιες πληροφορίες για τα γονίδια του υποψήφιου συντρόφου.  Έτσι, π.χ. έχει βρεθεί μια προτίμηση των αντρών προς τις γυναίκες με συμμετρικά πρόσωπα (μια και η ασυμμετρία μπορεί να υποκρύπτει κάποιο γενετικό πρόβλημα), ενώ οι γυναίκες επικεντρώνονται περισσότερο στην ικανότητα του άντρα να παρέχει τροφή και προστασία.

Πηγή: BBC science